Menu główneParafia
LSOKSM & ScholaAkcja katolickaCaritasRada DuszpasterskaCiekawe strony |
PIĄTA ROCZNICA BEATYFIKACJI KSIĘDZA WŁADYSŁAWA FINDYSZA KAPŁANA - MĘCZ
PIĄTA ROCZNICA BEATYFIKACJI KSIĘDZA WŁADYSŁAWA FINDYSZA KAPŁANA - MĘCZENNIKA 19. VI. 2005 - 19. VI. 2010
Zbliża się piąta rocznica beatyfikacji ks. Władysława Findysza. Z tej okazji pragniemy czytelnikom przybliżyć postać Pierwszego Męczennika Komunizmu w Polsce. Niech On oręduje u Boga w sprawach trudnych i wyprasza zwycięstwo w zmaganiach o świętość naszego życia. Dnia 19. VI. 2005 r. , na zakończenie Kongresu Eucharystycznego w Polsce , odbyła się beatyfikacja ks. Władysława Findysza. Wraz z nim na ołtarze zostali wyniesieni w Warszawie dwaj inni kapłani : ks. Bronisław Markiewicz i ks. Ignacy Kłopotowski. Połączenie tych dwóch wydarzeń nie jest zbiegiem okoliczności. Zakończenie Krajowego Kongresu Eucharystycznego i beatyfikacja trzech kapłanów pokazują nam ,że codzienne życie , zarówno kapłana jak osoby świeckiej , należy budować na Eucharystii. Nowi błogosławieni - jak powiedział w kazaniu podczas beatyfikacji ks. Abp Józef Michalik - „ z Eucharystii czerpali mądrość i moc swego niezwykłego , heroicznego życia”. Ks. Władysław Findysz to pierwszy błogosławiony czasów komunizmu w Polsce. Jego osoba jest symbolem ofiar systemu, który walczył z Bogiem. To , co robił dla swej Ojczyzny i rodaków przypieczętował swym życiem i męczeńską śmiercią. Władysław Findysz urodził się 13. XII. 1907r. w rodzinie rolniczej w Krościenku Niżnym k. Krosna na Podkarpaciu. W rodzinnej miejscowości uczęszczał do Szkoły Podstawowej prowadzonej przez Zgromadzenie Sióstr Felicjanek . Po ukończeniu Szkoły Podstawowej kontynuował naukę w Gimnazjum w Krośnie. Idąc za głosem powołania do kapłaństwa wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie otrzymał 19.VI. 1932 roku w katedrze przemyskiej. Przez prawie dziesięć lat sprawował posługę kapłańską w różnych parafiach, wyróżniając się szlachetnością charakteru i gorliwością , szczególnie w prowadzeniu katechezy.
Dnia 13 sierpnia 1942 roku został mianowany proboszczem parafii św. Piotra I Pawła w Nowym Żmigrodzie. Ze względu na swe zalety osobiste, oddanie się pracy kapłańskiej oraz ducha ofiary w prowadzeniu duszpasterstwa , zyskał sobie wielki autorytet wśród kapłanów i wiernych. Po wybuchu drugiej wojny światowej teren jego parafii został zajęty najpierw przez nazistów a następnie przez komunistów. W październiku 1944 roku mieszkańcy Nowego Żmigrodu zostali wysiedleni przez Niemców. Na czas wysiedlenia Ks. Władysław znalazł schronienie u swoich współbraci w kapłaństwie. Po powrocie z wysiedlenia zastał parafię bardzo zniszczoną. Z wielkim wysiłkiem przywrócił do użytku kościół parafialny i rozpoczął pracę duszpasterską. Szczególną opieką otoczył osoby, które straciły swoich najbliższych oraz poszkodowanych w wyniku wielkich zniszczeń wojennych. Po zakończeniu wojny władzę w Polsce przejęli komuniści, którzy za cel postawili sobie stopniową eliminację z życia religii chrześcijańskiej. W tym celu rozpoczęli prześladowanie wyróżniających się gorliwością kapłanów : przez rozpowszechnianie przeciwko nim fałszywych oskarżeń, wytaczanie spraw sądowych i wtrącanie ich do więzień. Ks. Władysław nie uląkł się tej trudnej sytuacji i odważnie kontynuował pracę nad budową Królestwa Bożego. Stanowczo potępiał antychrześcijańskie posunięcia władzy państwowej. Z tego powodu został poddany ścisłej inwigilacji. W maju 1952 roku otrzymał zakaz nauczania religii w liceum Żmigrodzkim. Następnie cofnięto mu pozwolenie na pobyt w strefie nadgranicznej , w której znajdowała się część jego parafii. Ze względu na trudności w kontaktach ze swoimi wiernymi , do parafian , którzy zaniedbywali obowiązki religijne lub mieli nieuregulowaną sytuację życiową , rozesłał listy - apele zachęcając ich do odnowy życia. Kilku adresatów poczuło się urażonych tym apelem i doniosło o tym do władz komunistycznych. Dnia 25 listopada 1963 roku Ks. Władysław został aresztowany i uwięziony na Zamku Rzeszowskim. Wytyczono mu zainscenizowany proces pokazowy, w którym skazano go na dwa i pół roku więzienia. Ks. Władysław już wcześniej miał kłopoty ze zdrowiem i oczekiwał na wcześniej zaplanowaną operacje chirurgiczną. Władze komunistyczne powołując się na fikcyjne przyczyny , uniemożliwiały przeprowadzenie operacji. Ks. Władysława przeniesiono do celi, w której przebywali przestępcy o złym charakterze , którzy go znieważali oraz znęcali się nad nim. Wskutek ciężkiej choroby , a także za sprawą znęcania się fizycznego i psychicznego, stan zdrowia więźnia bardzo się pogorszył. W stanie skrajnego wycieńczenia 24 lutego 1964 roku został warunkowo zwolniony z więzienia i powrócił do Nowego Żmigrodu. Gdy pierwszy raz wszedł do kościoła parafianie nie mogli go rozpoznać. Wybuchnę li płaczem widząc do jakiego stanu został doprowadzony w więzieniu. Odszedł do wieczności 21 sierpnia 1964 roku. Na grobie swojego proboszcza, parafianie, którzy widzieli w nim prawdziwego męczennika za wiarę, umieścili motyw Jezusa Dobrego Pasterza , który jest gotów oddać życie za powierzone mu owce. W ciągu następnych lat przekonanie o jego męczeństwie utwierdzało się coraz bardziej wśród wiernych , dlatego w 2000 roku Ordynariusz Diecezji Rzeszowskiej Biskup Kazimierz Górny rozpoczął proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym. W 2004 roku Ojciec święty Jan Paweł II zatwierdził dekret o męczeństwie Sługi Bożego : „ Ks. Władysław Findysz, umocniony łaską Bożą, odważnie zniósł zadane mu liczne prześladowania i cierpienia. Będąc świadomym grożących mu niebezpieczeństw, nie uchylił się od obowiązków kapłańskich i nie szczędząc własnych sił okazał wielką troskę o dobro duchowe powierzonych mu wiernych. Z wielkim męstwem zniósł prześladowania władz komunistycznych a cierpienia , których doznał w więzieniu, doprowadziły do jego śmierci. Naśladując przykład Boskiego Zbawiciela przebaczył swoim prześladowcom i modlił się o ich nawrócenie.” ( fragment z dekretu ) Stwierdzono, że Ks. Władysław Findysz poniósł śmierć z powodu cierpień zadanych mu w więzieniu , in odium fidei , to znaczy z motywu nienawiści do wiary a także potwierdzono fakt jego męczeństwa. Papież Benedykt XVI zaliczył go w poczet błogosławionych, co uroczyście zostało ogłoszone 19 czerwca 2005 roku w Warszawie podczas uroczystości zakończenia Krajowego Kongresu Eucharystycznego. Błogosławiony Ks. Władysław Findysz był człowiekiem o wielkim , otwartym sercu. Wrażliwość na drugiego człowieka, ubogiego i potrzebującego , wyróżniała jego osobę. Potrafił rozmawiać z każdym. Dobrocią i życzliwością zjednywał sobie wszystkich. Cieszył się u ludzi wielkim autorytetem. Ks. Findysz uznawany był za wroga komunizmu, ponieważ - jak twierdzono - wzywał do zachowania przykazań Bożych , Bożego prawa, które stoi na straży poszanowania Boga i każdego człowieka. Dlatego , że był kapłanem, który gorliwie i odważnie opowiadał się po stronie Chrystusa. Mimo , że Ks. Władysław Findysz nie zginął w więzieniu , czy na skutek zadania śmierci przez oprawcę w sposób bezpośredni , stał się męczennikiem . Zmarł z wycieńczenia i zaawansowanej choroby , na której leczenie w odpowiednim czasie nie dano mu szansy. Do jego śmierci przyczyniły się nowe metody działania komunistycznego aparatu władzy ; więzienie , wyrafinowane szykany z nienawiści do wiary. W ten sposób stał się ofiarą systemu , w którym przyszło mu żyć. Wiele jest ofiar komunizmu na terenie Polski. Są to zarówno osoby świeckie , jak i osoby duchowne. Sprawa Ks. Władysława Findysza jest pierwszym zakończonym procesem beatyfikacyjnym osoby żyjącej w tym smutnym okresie dziejów polskiego narodu. Ten kapłan , Dobry Pasterz - jak go nazywano - stał się świadkiem , bohaterem , męczennikiem a jednocześnie symbolem tych czasów. Postać błogosławionego Ks. Władysława jest dla nas , ludzi żyjących w czasach wolności , przykładem nieugiętej postawy moralnej. Jest współczesnym drogowskazem , który w dzisiejszych czasach apeluje o zachowanie Bożych przykazań w życiu rodzinnym , państwowym i społecznym. Ks. Biskup Kazimierz Górny, ordynariusz diecezji rzeszowskiej powiedział, że „ jest to wielka radość dla Polski i równocześnie kierunek wyznaczony dla duchowieństwa i świeckich”. Postać błogosławionego Ks. Władysława Findysza pokazuje nam wyraźnie, że świętość można osiągnąć realizując gorliwie i ofiarnie swoje codzienne zadania i obowiązki. Błogosławiony Ks. Władysław Findysz, obrońca ładu moralnego w trudnych czasach totalitaryzmu komunistycznego w Polsce , jest wymownym przykładem bezkompromisowej wierności Chrystusowi i powołaniu kapłańskiemu , aż do ofiary z życia.
Napisał: ks. Henryk Maguda Napisane przez Administrator,
dnia 2011-09-12 o godzinie 15:55:33
|